ว่ากันว่าโดยปรกติแล้วธรรมชาติคนเราไม่ได้อ่านหนังสือแบบมองเห็น "ทีละตัว" ทว่า เราอ่านแบบกวาดสายตาจากซ้ายไปขวาอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จับเอาเฉพาะคำสำคัญของมันแล้วนำมาประมวลเป็นใจความที่เราได้รับภายในเสี้ยววินาทีหลังจากสายต่ามองเห็นตัวอักษรเหล่านั้น โดยเฉพาะในวัยที่อ่านหนังสือคล่องแล้ว หรือในคนที่ชอบอ่านหนังสือบ่อยๆ หรือถ้าคนไหนเคยเรียนภาษาอังกฤษแล้วต้องไปทำข้อสอบประเภท Reading Comprehension ก็คงจะคุ้นเคยกับเทคนิคการอ่านแบบนี้ดี โดยเทคนิคดังกล่าวนี้เองต่อมาได้รับนำไปใช้แพร่หลายในการฝึก "อ่านเร็ว" เพื่อจะได้จับใจความของบทความยาวๆ ให้ทันภายในเวลาที่จำกัด
สมองของคนเราช่างมหัศจรรย์กว่าที่คิด เชื่อไหมครับว่าบนโลกนี้ยังมีผู้ที่สามารถอ่านหนังสือพร้อมๆ กัน 2 หน้า (ฝั่งซ้ายและขวา) โดยแค่ค่อยๆ กวาดสายตาไล่ลงมาแล้วสมองก็รู้เรื่อง ตีความและรวบสรุปจับประเด็นแต่ละย่อหน้าได้ด้วยนะครับ และตาของเขาก็ปรกติดี ไม่ได้ตาเหล่ตาเอียงที่จะช่วยให้เขาอ่านได้ง่ายแต่อย่างใด ทั้งหมดนี้เกิดจากการฝึกฝนครับ คุณเองก็ทำได้
ว่างๆ ก็ลองหัดดู แต่ต้องหัดกับหนังสือนะครับ ไม่ใช่อ่านอยู่ในจอกระจกสมาร์ทโฟนหรือคอมพิวเตอร์ รูปแบบการจัดแบ่งคำและประโยคก็มีส่วน อย่างสเตตัส facebook มันจัดไม่ค่อยสวย แล้วยิ่งถ้าเจอเนื้อหาเกินกว่าเจ็ดบรรทัดแล้ว บางคนนี่สไลด์นิ้วข้ามไปเลย เลื่อนปื้ดๆ ดูแต่รูป (บางคนถึงกับสะดุ้ง รู้ได้ไง)
โดยเฉพาะยามดึกเช่นนี้ การที่เราจ้องกับแสงจ้าท่ามกลางความมืด นอกจากจะเสียสายตาแล้ว อาจเจอพี่ไมเกรนเรียกหาด้วยนะครับ ที่พูดนี่ด้วยรักและห่วงใย และรู้สึกขอบคุณที่ยังทนแหกตาอ่านมาถึงบรรทัดนี้
ดูแลดวงตาของคุณให้ดีๆ และหากมีเวลาก็อยากแนะนำให้หาซื้อหนังสือแนวโปรดสักเล่ม เปิดโคมไฟหัวเตียง แสงนวลๆ ส่องกระทบเยื่อกระดาษถนอมสายตา มองเห็นฟอนต์มันช่างละมุน อ่าห์... การอ่านหนังสือจนผล็อยหลับไป มันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะครับ น่าจะดีกว่าหลับคาโฟนเป็นไหนๆ ว่าไหมล่ะครับ
ทีมา ; http://board.postjung.com/881422.html
0 comments:
Post a Comment